هرایی

( صدایً و ) فریاد چوپانان دشت بانان و گاه کشاورزان و دهقانان و. . . برای نامیدن و صدا زدن دیگرانی که احیانا در صدارس آدمی قرار دارند و جلب توجه ایشان بخصوص آن هنگام که به دنبال ایشان می گردند
معمولا به اینصورت که با فریاد ابتدا نام وی را فریاد می زنند و در پی بدون درنگ و معمولا با صدای باز بلند تر ( بلافاصله ) فریاِ هاااای را در ادامه آورده و هاااای فریاد را می کشند
... [مشاهده متن کامل]

فریاد، داد، فریاددادخواهی، هوار